Sikorki
| Parafia pw. Chrystusa Króla w Sikorkach | Msza św. Niedziela 11:30 | |
 |
Zbudowany w XVIII w. o konstrukcji szkieletowej drewnianej z wypełnieniem ceglanym. Wieża oraz przybudówka z końca XIX w. , murowane z kamienia i cegły . Zwieńczenie wieży drewniane. |
|
| fot. Marek Gaj | ||
| Wieś sołecka położona w północnym krańcu gminy, w odległości 9 km na północ od Nowogardu, przy lokalnej drodze Grabin-Glicko. nad rzeką Wołczenicą. Teren nieznacznie pofałdowany, polny. opadający 500 m na północ od wsi gwałtownym uskokiem ku rozległym, podmokłym łąkom. | ||
| Pierwsza wzmianka – 1274 r. Nazwa wsi na przestrzeni jej dziejów zapisywana była różnie: Czykkerke (1495). Sieker (1618). Zicker (1780), Zickerke (1784). Od średniowiecza Sikorki należały do rodu Cbersteinów, właścicieli rozległych latyfundiów na terenie ziemi Nowogardzkiej i Dobrskiej. Ich lennikami – niższego stopnia – był ród von Schmeling. W ręku Schmelingów wieś pozostawała do roku 1676, tj. do śmierci Krzysztofa von Schmeling. ostatniego męskiego potomka tej linii. | ||
| Kolejnym panem lennym był ks. Kmcst Bogusław von Croy, później majątek przejął elektor brandenburski, ostatecznie wszedł w skład dóbr domenalnych. W pocz. XIX w. miejscowi chłopi mieli status dzierżawców dziedzicznych. Od średniowiecza istniał w Sikorkach kościół (dokładny czas jego budowy nieznany). W 1580 r. do wsi należało 10 łanów; były tu 4 pełnorolne gospodarstwa chłopskie, 1 zagrodniczce, ponadto karczma i kuźnia. Według danych z 1784 r. liczba gospodarstw wynosiła 16, z czego 7 powstało na gruntach rozparcelowanego folwarku, o którym wcześniej źródła nie wspominały. Wśród miejscowej ludności wymienia się też 3 chałupników (w tym kowala), chłopa na gospodarstwie pastora, kościelnego i nauczyciela. Łącznie było tu 25 zagród. W 2. połowie XVIII w. na miejscu średniowiecznego kościoła wzniesiono nową, ryglową świątynię, do której w 1834 r. dobudowano murowaną wieżę. W latach 70. XIX w. Sikorki były stosunkowo dużą wsią. Zabudowę stanowiło 125 budynków, w tym 63 mieszkalne; funkcjonowały; kościół, szkoła, kuźnia oraz jeden bądź dwa wiatraki. Ludność liczyła 354 osoby. W Ogólnej liczbie 55 gospodarstw było 16 pełnorolnych (po ok. 18 ha); źródła wymieniają ponadto zagrodników, chałupników, komorników, pasterzy. Z wsią administracyjnie związane były kolonia Bochlin i folwark Wierzchy. Na przełomie XIX/XX w. założono nowy cmentarz. W 1939 r. w Sikorkach znajdowało się 66 gospodarstw rolnych, a liczba ludności wynosiła 466 osób. | ||
|
Kościół parafialny położony jest w centrum osady, na wydłużonej, wrzecionowatej działce. Teren jej jest nieznacznie wyniesiony, z dwóch stron okalają go drogi. Na zachodnim krańcu działki znajduje się pomnik milenijny (figura Jezusa na postumencie). W tej części znajdują się też powojenne nagrobki i krzyż misyjny. Fundatorów kościoła i jego budowniczych nie znamy. Świątynia powstała w dwóch fazach. Zasadniczą część budynku wzniesiono w XVIII w., w konstrukcji ryglowej. Później, przypuszczalnie w końcu XIX w., powstała murowana, kamienno-ceglana wieża oraz dobudówka, od wschodu mieszcząca zakrystię. Długość kościoła wynosi 22,2 m, a jego szerokość 8,5 m. Pokryty jest on dachem dwuspadowym i dachówką. Wieża ma wymiary 5,8 x 5,7 m. Wieńczy ją hełm 8-boczny, spiczasty. Przy wejściu do kościoła (drzwi południowe) leży granitowa chrzcielnica o średnicy 72 cm. Możliwe, że wykonano ją w XIII w. Wnętrze kościoła przykrywa strop drewniany, belkowany. Na wschodniej ścianie, po obu stronach mensy ołtarzowej, ustawione są dwie ścianki byłej loży kolatorskiej. Wykonane w stylu manieryzmu, pochodzą z I ćwierci XVII w. Najcenniejszym wyposażeniem wnętrza jest ołtarz gotycki z początku XVI w. Jest to tryptyk, którego część centralna zawiera scenę Ukrzyżowania. Pod trójdzielnym maswerkiem znajduje się figura Chrystusa rozpiętego na krzyżu o ramionach zakończonych czwórliściem. Po bokach krzyża Matka Boża Bolesna z dłońmi złożonymi do modlitwy i św. Jan Ewangelista wspierający głowę dłonią w geście smutku. W skrzydłach tryptyku, w kwaterach, umieszczone są postacie Apostołów (po trzy). W kruchcie kościoła znajduje się cenny gotycki krucyfiks. Rzeźba wykonana jest w dębowym drewnie. Figura Chrystusa rozpięta jest na krzyżu o ramionach zakończonych medalionami. Datowany jest on na II poł. XIV w. Pochodzenie krzyża jest nieznane, być może znalazł się w kościele w Sikorkach po wojnie. Na drewnianej emporze chórowej, wspartej na czworobocznych słupach znajdują się nieczynne, niestety, organy wytwórni „Grünberg” ze Zdrojów. |
||
| Opracował Marek Gaj na podstawie pl.wikipedia.org , kuria.pl) | ||
 galeria |
||
| wydarzenia |
||
| Sikorki więcej |
||
| powrót |
||